De elleboog is een vrij complex gewricht met een uitgebreide functie voor zowel de onderarm als de bovenarm. Door deze ingewikkelde constructie zijn er een aantal aandoeningen die men kan ontwikkelen, zoals bijvoorbeeld een tenniselleboog. De elleboog bestaat uit drie botten, 1 vanuit de bovenarm en 2 botten vanuit de onderarm, die onderling met elkaar verbonden zijn door spieren, pezen, gewrichtsbanden en een gewrichtskapsel. Tevens bevinden zich rond het ellebooggewricht veel belangrijke zenuwen. De functie van de elleboog is het kunnen buigen van de onderarm ten opzichte van de bovenarm en het naar binnen en buiten laten draaien van de onderarm.
Een tenniselleboog wordt vaak kortweg tennisarm genoemd. Maar wat is het nu precies. Het is de benaming voor een irritatie en/of een niet-bacteriele ontsteking aan de pezen, aanhechtingen, botvliezen of de spierbuik (deel van een spier) van de elleboog. De naam tenniselleboog is eigenlijk wat misleidend want deze aandoening kan ook ontstaan ondanks dat men nog nooit getennist heeft. Het komt vaak voor bij beeldschermwerk omdat er langdurend spieren in de arm aangespannen worden bij het gebruik van de muis of juist door snelle, korte en ronddraaiende bewegingen. Het wordt veroorzaakt door het overbelasten en te vaak over strekken van de elleboog. De Latijnse naam is Epicondylitis lateralis en het geeft een zeurende pijn aan de buitenkant van de elleboog, soms uitstralend, bewegingspijn en krachtverlies in de arm.
De diagnose kan op een aantal manieren gesteld worden. Er zijn een aantal weerstandstesten die gebruikt worden om een tenniselleboog op te sporen zoals bijvoorbeeld die van de pols, de middelvinger of de knijpkracht. Pijn op bepaalde plaatsen in de arm kunnen voor de huisarts aanwijzingen vormen. Er zijn een aantal behandelingen mogelijk bij het genezen van een tenniselleboog. Belangrijk is dat er eerst bepaald wordt in welk stadium de ontsteking zich bevind, acuut, sub-acuut of degeneratief. Elke fase kent zijn eigen behandelmethoden. U moet hierbij denken aan in eerste instantie een periode van rust, ijspakkingen en het gebruik van een tenniselleboog bandage of speciale brace. Daarnaast kunnen bijvoorbeeld speciale oefeningen, fysiotherapie of osteopathie de oplossing bieden. Soms worden ontstekingsremmers voorgeschreven of een injectie met corticosteroiden. Heel af en toe is het nodig om chirurgisch in te grijpen en het ontstoken weefsel te verwijderen. Het is belangrijk dat u preventief maatregelen treft om herhaling te voorkomen. U zult de beweging die de overbelasting veroorzaakt moeten stopzetten of verminderen. Vermoedt u dat u een tenniselleboog heeft, raadpleeg uw huisarts.